Πάλι πρωί η χαραυγή ήρθε και ξύπνησε με,
κι'από τσή νύχτας το σεβδά εξεσυντόνισε με....!
Γιάντα στραβά με ξύπνησες σύμπαν διαολεμένο,
που στσή σελήνης την τροχιά ήμουνε αφημένο...!
Και δά με τήν αθιβολή θα σ'αγκαλιάζω φώς μου,
γιατί στο φώς τση ταχινής επήρες το μυαλό μου...!
Αιχμάλωτος εγίνηκα του αμυδρού φωτός σου,
και δα σελήνη πεθυμώ μόνο τον ασκιανό σου...!
Πρόβαλε ήλιε πρόβαλε και κάψε με να γιάνω,
στα μάθια τζη σφεντούριξε τον άθο κι'άς ποθάνω...!
Ν'απηριαστεί να μήν μπορεί τσ'αθιβολες να κλέβει,
και στών'αθρώπω τα μυαλά μέσα να χαρχαλέυει..!
.jpg)
(c) Αναστάσιος Μ. Τσικριτσάκης
κι'από τσή νύχτας το σεβδά εξεσυντόνισε με....!
Γιάντα στραβά με ξύπνησες σύμπαν διαολεμένο,
που στσή σελήνης την τροχιά ήμουνε αφημένο...!
Και δά με τήν αθιβολή θα σ'αγκαλιάζω φώς μου,
γιατί στο φώς τση ταχινής επήρες το μυαλό μου...!
Αιχμάλωτος εγίνηκα του αμυδρού φωτός σου,
και δα σελήνη πεθυμώ μόνο τον ασκιανό σου...!
Πρόβαλε ήλιε πρόβαλε και κάψε με να γιάνω,
στα μάθια τζη σφεντούριξε τον άθο κι'άς ποθάνω...!
Ν'απηριαστεί να μήν μπορεί τσ'αθιβολες να κλέβει,
και στών'αθρώπω τα μυαλά μέσα να χαρχαλέυει..!
.jpg)